Magnez w sporcie

Magnez to jeden z pierwiastków, bez których wysiłek fizyczny czy jakikolwiek ruch nie byłyby możliwe. Pomijając aspekt prozdrowotny, można go śmiało nazwać pierwiastkiem sportowca, gdyż jego niedostatek w dużym stopniu odbija się na osiągach.

Magnez – wpływ i rola na rezultaty sportowe

Na temat roli magnezu w funkcjonowaniu organizmu, ogólnych zalet wynikających z suplementacji, korzyści prozdrowotnych oraz konsekwencji niedoboru pierwiastka mogliście już przeczytać na blogu – TUTAJ. Śmiało można go nazwać pierwiastkiem sportowca, ponieważ jego niedostatek znacznie ogranicza możliwość budowania masy mięśniowej, poprawy parametrów fizycznych, takich jak siła, a poza tym niekorzystnie oddziałuje na pracę mięśni czy układ nerwowy. Hormony odgrywają niebagatelną rolę zarówno w sporcie, jak i codziennym życiu. Szczególnie jeśli w grę wchodzą poziomy, a w zasadzie równowaga między konkretnymi hormonami wykazującymi potencjał anaboliczny oraz kataboliczny. Na pierwszy plan wysuwają się tak zwane androgeny wpływające korzystnie na syntezę białek i anaboliczne procesy doprowadzające do poprawy muskulatury. Dodatkowo z wiekiem spada poziom hormonów płciowych. Magnez z kolei sprzyja zachowaniu równowagi hormonalnej u mężczyzn. Ponadto magnez dostarczany we właściwych ilościach wspiera relaksację naczyń krwionośnych polepszając tym samym przepływ krwi do mięśni. Warto nadmienić, że zawartość pierwiastka w organizmie to z reguły 20 mmol/kg beztłuszczowej masy ciała, zaś jego największe ilości znajdują się kolejno w kościach, mięśniach, miękkich tkankach. Jeśli rozpatrujemy możliwości wysiłkowe, to w pierwszej kolejności skupimy się na układzie ruchu. Szczególnie na pracujących mięśniach i układzie nerwowym. W tkance mięśniowej znajduje się około 27-30% ogólnej puli magnezu. Należy wziąć pod uwagę, że bardziej intensywny tryb życia, to również zwiększone wydatkowanie składnika, a co za tym idzie wyższe zapotrzebowanie. Co istotne, organizm w celu zbudowania kilograma masy mięśniowej pożytkuje ok 200mg magnezu. Inną, acz niemniej istotną kwestią jest fakt, że pierwiastek jest kluczowym składnikiem nukleotydów naszych kwasów nukleinowych, co też sprawia, że wspiera utrzymywanie ich struktury. Te ostatnie pełnią między innymi rolę magazynującą informacje i w pewnym sensie zarządzającą syntezą białek (w tym białek mięśniowych). Ilość oraz aktywność nukleotydów ulokowanych w komórkach mięśniowych wpływają na sprawność przebiegu procesów anabolicznych. Magnez jest nieodzownym elementem cAMP spełniającego m.in. funkcję przekaźnika sygnału między hormonami anabolicznymi, a komórkami naszych mięśni. Jest to także nieodłączny składnik UDP umożliwiającego sprawne wytwórstwo glikogenu. Widzimy tutaj, że nie chodzi wyłącznie o sam udział pierwiastka w sferze stricte budulcowej, ale również energetycznej. Glikogen to nic innego jak cukrowiec będący swoistym magazynem energii. Poza tym bez obecności atomów magnezu nie mogłoby dojść do produkcji i resyntezy ATP, czyli cząsteczki energetycznej oraz nośnika energii. Rzutuje to nie tylko na energię, ale i regenerację. Niedobór pierwiastka jest też skorelowany z uszkodzeniami komórkowymi, stresem oksydacyjnym, a także ograniczeniem pracy mitochondriów z uwagi na jego istotną rolę w funkcjonowaniu telomerazy.Sprawna resynteza ATP to zapewnia odpowiednie dostawy energii dla różnorodnych mechanizmów i procesów zachodzących w organizmie. W tym dla pracy kinaz stymulujących określone etapy syntezy białek, produkcji nukleotydów czy choćby występowania skurczów mięśniowych. Magnez działa też antyoksydacyjnie i posiada niemałe znaczenie, jeśli chodzi o przewodnictwo nerwowe. Wchodzi też w skład białek kurczliwych włókienek mięśniowych. Przyczynia się do optymalnego wytwarzania oraz uwalniania parathormonu czy insuliny. Co więcej, wspiera regenerację i glikemię organizmu – jego odpowiednia ilość w sposób pozytywny oddziałuje na anaboliczne funkcje insuliny oraz działanie receptora GLUT-4. To z kolei przekłada się na podniesienie możliwości kształtowania sylwetki. Nie tylko w budowaniu muskulatury i możliwości wysiłkowych, ale również w odniesieniu do zmniejszenia udziału nagromadzonej tkanki tłuszczowej. Wszak insulinooporność znacznie utrudnia nasze działania w tym zakresie, a magnez korzystnie wpływa na wrażliwość insulinowa komórek. Rzecz jasna badania potwierdzają, że suplementacja magnezem i dbanie o jego odpowiedni poziom redukuje powysiłkowe stany zapalne, wspomaga budowanie masy mięśniowej i siły, sprzyja glikemii. Minerałowi przypisuje się także właściwości ergogeniczne. Naukowcy potwierdzili też, że suplementacja nim może zmniejszać poziom katabolicznego hormonu stresu, kortyzolu. Warto pamiętać, że mimo iż witamina D wspiera wchłanianie pierwiastka, to sam magnez umożliwia jej przemianę w aktywną formę. Z kolei badania potwierdzają, że odpowiednie ilości witaminy D3 są istotne m.in. dla budowania masy oraz siły mięśni. Spory odsetek społeczeństwa wykazuje niedostatek owej witaminy z różnych powodów – np. przez nieodpowiednią, wysoko przetworzoną dietę, czy chociażby region, w którym mieszkamy. Należy zatem mieć na względzie, aby zwracać uwagę na właściwy poziom magnezu przy suplementacji witaminą D3, a ta dodatkowo polepszy jego wchłanianie przez organizm.

Podsumowując, jak magnez pomaga w sporcie?

• sprzyja produkcji i wydzielaniu hormonów anabolicznych,
• zmniejsza poziom hormonów katabolicznych,
• wspiera mechanizm energetyczny,
• usprawnia regenerację,
• stymuluje syntezę białek mięśniowych,
• sprzyja redukcji powysiłkowych stanów zapalnych,
• zmniejsza uszkodzenia komórkowe,
• polepsza wrażliwość insulinową,
• umożliwia i optymalizuje przebieg skurczów mięśni,
• poprawia pracę mitochondriów,
• przyczynia się do przemiany witaminy D do jej postaci aktywnej.