Zespół cieknącego jelita
2023-06-01

Zespół cieknącego jelita – co to takiego?
Oczywiście zespół cieknącego jelita to nie jedyna nazwa, z którą mogliście się spotkać. Dziurawe, przesiąkliwe i nieszczelne jelito, to terminy opisujące schorzenie związane ze stanem zapalnym na obszarze wyściółki jelita. Wówczas dochodzi do uszkodzeń prowadzących do zwiększonej przesiąkliwości. W tym momencie bakterie, grzyby, toksyny, resztki pokarmów, duże molekuły białkowe przedostają się do kwioobiegu. Konsekwencją tego jest wzmożona reakcja układu odpornościowego, którego celem jest ochrona organizmu, a co za tym idzie wyeliminowanie „ciał obcych”. Z tym zjawiskiem najczęściej związane są przewlekłe, groźne dla zdrowia, stany zapalne. Jakie problemy towarzyszą osobom cierpiącym na zespół cieknącego jelita?- kłopoty z wypróżnianiem (biegunki, zaparcia),
- bóle głowy i bóle stawów,
- zespół jelita drażliwego,
- kłopoty skórne (np. trądzik),
- ogólne zmęczenie i osłabienie,
- stany depresyjne
Zespół cieknącego jelita – skąd się bierze?
Wiele osób, w tym specjalistów, wciąż nie bierze pod uwagę czegoś takiego, jak zespół cieknącego jelita. Poniekąd nie ma się czemu dziwić, ponieważ dość trudno jednoznacznie zdiagnozować ten stan. Głównie ze względu na to, że nie musi dawać objawów wyłącznie od strony układu pokarmowego. Poza tym bardzo wiele czynników wpływa na przesiąkliwość jelita:- uboga, niewłaściwa dieta, bogata w cukier, zboża, lektyny, produkty wysoko przetworzone,
- przerost Candidy,
- zaburzenia flory bakteryjnej,
- antybiotyki,
- leki NLPZ,
- leki IPP,
- nadmierne stany zapalne,
- niedobory aminokwasów (szczególnie glutaminy i glicyny),
- nadmiar Omega 6,
- zaburzenia hormonalne,
- infekcje grzybicze,
- infekcje pasożytnicze,
- za mało kwasu solnego,
- zaburzenie równowagi między procesami prooksydacyjnymi i antyoksydacyjnymi,
- chroniczny stres,
- niedoczynność tarczycy,
- niedobór witaminy D.
Jak wykryć zespół cieknącego jelita?
W roku 2000 grupa badaczy, pod przewodnictwem Fasano, odkryła cząsteczkę pełniącą rolę modulatora przepuszczalności komórek ścian jelita. Mowa o zonulinie, która jest białkiem tak zwanych ścisłych połączeń między enterocytami. To właśnie ona odpowiada za regulowanie wielkości szpar pomiędzy komórkami. Wpływa zatem na przepływ zarówno korzystnych elementów odżywczych, jak i szkodliwych związków (np. cząstek glutenowych). W tym przypadku, markerem określającym stopień rozszczelnienia będzie wzrost poziomu zonuliny w kale. Co ciekawe, podwyższony poziom zonuliny odnotowano również u osób chorych na cukrzycę typu 1, chorobę trzewną, RZS i choroby autoimmunologiczne. Pamiętacie słowa Hipokratesa? Dokładnie, „wszystkie choroby zaczynają się w jelitach”. Jednym ze standardowych badań diagnostycznych jest test mannitolu i laktulozy. Przyjmujemy napój złożony z obu tych składników, a następnie wykonujemy badanie moczu (po ok. 6h), aby określić ich poziomy. Laktuloza jest wchłaniana tylko częściowo i cechuje się większymi molekułami. Zdrowa osoba, w wynikach badanej próbki moczu, powinna mieć wysoki mannitol i niską laktulozę. Dzięki tej metodzie możemy określić czy problem leży w przepuszczalności (zespół cieknącego jelita), czy we wchłanianiu.